VV Den Bommel verliest van zichzelf.

VV Den Bommel heeft zaterdag een teleurstellende middag beleefd op eigen veld. Tegenstander SSS uit Klaaswaal profiteerde optimaal van positioneel en defensief gerommel bij de thuisploeg en boekte een ruime 1-5 overwinning. Het team van Den Bommel had deze nederlaag vooral aan zichzelf te danken, met slordig spel, een gebrek aan concentratie en defensieve zwaktes die door SSS genadeloos werden afgestraft.

Slordigheden breken Den Bommel op

De wedstrijd begon afwachtend, zonder dat een van beide ploegen het initiatief naar zich toe trok. SSS, dat de winterstop goed was doorgekomen met een 6-3 overwinning op Steenbergen, liet al snel zien dat het gevaarlijk kon zijn in standaardsituaties. In de 13e minuut resulteerde een hoekschop in de openingstreffer.

Een harde kopbal uit een corner kon door de keeper van Den Bommel nog onschadelijk gemaakt worden maar de aansluitende corner werd door iedereen van den Bommel gemist, waarna deze plompverloren voor de enige SSS speler in het vijfmetergebied valt die alleen zijn voet er tegenaan hoeft te zetten om te scoren: 0-1.

Den Bommel wist dit snel te beantwoorden. Vijf minuten na de openingstreffer maakte Frank Post op links goed ruimte. Zijn voorzet bereikte Patrick Verolme, die de bal beheerst in de verre hoek deponeerde: 1-1. Het leek een kantelpunt in de wedstrijd, maar niets was minder waar. In plaats van door te drukken, liet Den Bommel ‘het kaas van het brood eten’ en het initiatief volledig aan SSS.

De ploeg uit Klaaswaal profiteerde optimaal. Slordig verdedigen in de 27e minuut leidde tot een voorzet die bij de tweede paal niet werd weggewerkt. SSS had weinig moeite om het buitenkansje te benutten: 1-2.

Alsof dat niet genoeg was, kreeg Den Bommel vlak voor rust opnieuw het deksel op de neus. Bij een hoekschop wist een inlopende speler van SSS ongehinderd hard binnen te schieten: 1-3. Met die pijnlijke tussenstand gingen beide ploegen de rust in.

Voortzetting van de problemen

Wie verwachtte dat Den Bommel in de tweede helft getergd uit de kleedkamer zou komen en orde op zaken zou stellen, kwam bedrogen uit. Het slordige spel en het defensieve gepruts hielden aan.

In de 58e minuut maakte SSS de 1-4. Na enkele gevaarlijke momenten die nog onschadelijk gemaakt konden worden, leidde een verre uittrap van de SSS keeper tot een snelle aanval, waarbij de verdediging van Den Bommel werd uitgespeeld. De spits van SSS rondde koelbloedig af en hiermee was de wedstrijd gespeeld.

Nog geen twee minuten later was het opnieuw raak voor SSS, wederom uit een hoekschop. De afvallende bal werd door Den Bommel niet goed verwerkt, waarna een SSS-speler kinderlijk eenvoudig kon scoren; 1-5.

In het laatste half uur bracht Den Bommel enkele wissels die voor de wedstrijd te laat kwamen maar wel voor nieuwe energie zorgden. De invallers brachten wat meer grip op het spel en Den Bommel kreeg nog wat kansen maar gescoord werd er niet meer. SSS hield zonder al te veel moeite stand en hoefde weinig risico meer te nemen. Het slot van de wedstrijd kabbelde richting het eindsignaal, waarmee de pijnlijke nederlaag een feit was.

Zelfreflectie nodig bij Den Bommel

Deze nederlaag kwam voor Den Bommel een beetje uit de lucht vallen en vooral de manier waarop zal zorgen baren. De ploeg speelde ongeconcentreerd, toonde weinig passie en discipline, strooide met balverlies en kon de bal nauwelijks naar teamgenoten gespeeld krijgen.

Het lijkt een mix van onderschatting, een gebrek aan discipline en te veel spelers die “op eigen houtje” spelen. Tegen sterkere tegenstanders doet Den Bommel het vaak goed omdat het team dan compact speelt en gefocust is. Maar tegen ploegen zoals SSS gaat het vaak mis. Er wordt te veel naar voren gelopen en de basis van elke wedstrijd – verdedigen – lijkt dan vergeten te worden. Het gebrek aan focus leidde zaterdag tot een reeks vermijdbare tegendoelpunten.

Een andere verklaring is wat sommige supporters cynisch “De Bommelse Winterdip” noemen: een jaarlijkse terugval in prestaties tijdens de koudere maanden. Het patroon van een sterke start, een zwakke winter en een eindsprint om degradatie te voorkomen lijkt zich ook dit seizoen opnieuw te herhalen.

Alles of niets tegen VVC’68

Met deze pijnlijke nederlaag achter de rug wacht volgende week de uitwedstrijd tegen VVC’68, de hekkensluiter van de competitie. Maar onderschatting is gevaarlijk, want VVC’68 heeft niets te verliezen en zal nu zeker bloed ruiken. Den Bommel moet uit een ander vaatje tappen, want opnieuw punten morsen betekent dat de ploeg verder wegzakt.

De uitdaging voor de ploeg is duidelijk: de organisatie op orde brengen en de discipline terugbrengen. Kunnen de mannen van Den Bommel zichzelf herpakken en de negatieve spiraal doorbreken? Of wordt ook de uitwedstrijd tegen VVC’68 wederom een lange, koude, moeizame middag?

Eén ding is zeker: de supporters hopen op de lente, zowel qua temperatuur als qua prestaties!