Verslag door Rombout van Reijn

Prinsenland – Den Bommel: Italiaanse Catenaccio op Hollandse klei

Op een zonnige zaterdagmiddag, 29 maart 2025, toog VV Den Bommel richting sportpark Molenkreek in Dinteloord voor een ontmoeting met de plaatselijke VV Prinsenland. Wat volgde was geen galawedstrijd in Camp Nou, geen hoogstaand tiki-taka, maar een veldslag waarin ouderwets Catenaccio de hoofdrol speelde. Den Bommel trok in deze strijd met een strakke 1-1 gelijkspel figuurlijk aan het langste eind, want er viel heel wat te verdedigen.

Veldslag in Dinteloord: geen sterren, wel strijd

Trainer Dennis van Gils van Den Bommel moest flink aan de bak bij het samenstellen van zijn elftal. Geen Ruben Riu dos Santos, geen Patrick Verolme, geen Frank Post, deze drie steunpilaren ontbraken. Daardoor moest er geschoven worden en begonnen Vico Van Den Boogert. Thomas Engels en Jelle van Gils aan de aftrap.

De opstelling van Den Bommel neigde naar een 5-4-1, met Daniek de Roon die afwisselend het middenveld en de verdediging dichtte, en met Donny Klem als ouderwetse libero, waar Franco Baresi een diepe buiging voor zou maken.

Vanaf minuut één zette Prinsenland de toon met een belegering die deed denken aan Real Madrid op jacht naar een vroege voorsprong. Den Bommel hield echter knap stand, met Sander van Reijn als slot op de deur. Na 10 minuten kreeg Prinsenland een vrije trap op een gevaarlijke plek, maar het schot ging via de lat over het Bommelsche doel. Na 20 minuten kreeg Den Bommel een vrije trap recht voor het doel van Prinsenland, maar het schot van Jordy Frank werd gekraakt door de muur. De Bommelse counter was zeldzaam, maar levensgevaarlijk en dat bleek.

Een pingel, een goedmakertje en een fluitende De Gans

Rond de 42e minuut werd Johnno Bakker onderuit geschoffeld in de zestien. Pingel, geen twijfel mogelijk en ook Prinsenland protesteerde nauwelijks. Donny Klem mocht aanleggen en hoewel zijn inzet werd gekeerd, liet de keeper de bal los – Klem aarzelde niet en schoof in tweede instantie raak: 0-1!

Zoals vaker in het voetbal – en zeker in de derde klasse – sloeg de balans snel terug. Nauwelijks twee minuten later besloot scheidsrechter De Gans om aan de andere kant óók een pingel te geven. Een dubieus contact van Thomas Engels werd bestempeld als een overtreding binnen de zestien, terwijl beelden (als we die hadden gehad) eerder een contact buiten het strafschopgebied zouden laten zien. VAR is een luxe die de derde klasse niet kent, dus de strafschop bleef staan en werd onhoudbaar binnengeknald. 1-1, de geur van een goedmakertje hing zwaar in de Dinteloordse lucht..

Tweede helft: Van Reijn als slot op de deur, De Gans als kompas zonder noorden

In het tweede bedrijf ging Prinsenland verder met het bestoken van het Bommelse fort, maar Van Reijn keepte wederom een goede partij. Een katachtige redding in de 49e minuut was belangrijk en van grote klasse, de speler van Prinsenland vierde de treffer al.

Een afgekeurde treffer van Prinsenland wegens buitenspel halverwege de tweede helft zorgde voor Bommelse opluchting, en De Gans liet zich opnieuw gelden toen hij een overduidelijke overtreding op Van Reijn in het vijfmetergebied over het hoofd zag en een corner gaf aan Prinsenland.

Gelukkig zonder gevolgen. In het vervolg bleef de druk op het Bommelsche doel groot maar bleef Prinsenland zich stuklopen op de verdediging van Den Bommel. Ondanks de constante druk bleef Den Bommel met de rug tegen de muur standhouden. Elke voorzet werd weggewerkt, elke scrimmage overleefd.

Slijtageslag met een bonuspunt als beloning

De slotfase was er een van pure overlevingskunst. Luca van den Boogert en good old Wesley Bakker werden nog in de strijd gegooid voor de moegestreden Johan Kornet en Jelle van Gils. Den Bommel hing in de touwen, maar bleef staan. Toen eindelijk het eindsignaal klonk, vielen de spelers neer op het gras alsof ze net een marathon hadden gelopen in de Sahara. Maar de missie was geslaagd: een punt uit bij de nummer 3 van de competitie – en dat met een uitgeklede selectie!

In Italië zouden ze trots zijn geweest op deze verdedigende Masterclass Catenaccio. Den Bommel speelde geen sprankelend voetbal, maar leverde een lesje in "resultaat boven romantiek". Mourinho himself zou emotioneel geworden zijn bij het resultaat en zoveel inzet en beleving.

De kelder: heet, hectisch en bloedstollend

De andere uitslagen in de competitie maakten het nog interessanter want alle andere laaggeplaatste ploegen wisten geen resultaten te boeken en zo loopt Den Bommel dus een punt in op DBGC en een punt uit op Internos en blijft de bodem van de 3e klasse I een kookpunt met vijf ploegen binnen vier punten.

Den Bommel heeft het nog in eigen hand met nog twee wedstrijden tegen naaste concurrenten en wedstrijden tegen tegenstanders die al zijn uitgevoetbald. Het worden zes finales voor de Bommelse Bikkels maar als dit duel tegen Prinsenland en het duel tegen Stellendam iets hebben bewezen, is het wel dat Den Bommel als het compact en gedisciplineerd speelt en hard werkt voor geen enkele ploeg onderdoet.

Den Bommel laat zien dat karakter en inzet nog altijd het verschil kunnen maken. Het is geen voetbal voor de fijnproever, maar wel voor de strijder. En dat mag gevierd worden. Want in Den Bommel hebben ze inmiddels wel geleerd: voor de schoonheid van de uitvoering krijg je geen punten!