Foto's door Rombout van Reijn

Tholense Boys – Den Bommel: Flipperkastvoetbal, tulbanddrama en weer net niet...

Zaterdag 3 mei 2025, sportpark De Bent, Tholen – een datum die al weken met rood omcirkeld stond in de agenda van menig Bommelse supporter. Dit was dé kelderkraker bij uitstek: Tholense Boys tegen VV Den Bommel, met alles wat je in de onderste regionen van de 3e klasse I kunt verwachten. Niet per se tiki-taka of positiespel uit het boekje, maar strijd, passie en het type duels dat bij ESPN doorgaans op zaterdagnacht wordt uitgezonden onder het label “voetbal voor gevorderden”.

Een begin vol schermutselingen, schuivende pionnen en pech met blessures

Den Bommel verscheen aan de aftrap zonder diverse dragende spelers, zoals we dat helaas na de winterstop gewend zijn geraakt. Het was weer puzzelen voor trainer Dennis van Gils. En alsof dat nog niet genoeg was, moest ook Erik Ruijgers vroeg in de wedstrijd met een blessure naar de kant. Zijn plek werd ingenomen door Tony Tielemans, die linksback ging spelen, terwijl Thomas Engels naar rechtsachter doorschoof. Een heuse schuifpuzzel op een hard veld.

In het eerste kwartier was het duidelijk: beide ploegen speelden met de inzet van een Champions League-finale, maar met weinig precisie. De bal schoot van voet naar voet, van hoofd naar heup, in een flipperkastachtig schouwspel. Mooi was het niet, spannend des te meer.

Halverwege de eerste helft kreeg Den Bommel zowaar een paar aardige mogelijkheden. Er zat potentie in, maar zoals dat dan zo vaak gaat in het voetbal (en altijd tegen je in de degradatiestrijd): valt de goal dan aan de andere kant.

In de 42e minuut leidde een onnodige overtreding op de rand van de zestien tot een vrije trap. Geen geplaatste krul à la Messi, maar een lage, mislukte voorzet die door iedereen werd gemist... behalve door een speler van Tholense Boys, die de bal ineens voor zijn voeten vond en hem snoeihard onder de lat joeg: 1-0.

Tweede helft: lange halen snel thuis en een vrije trap als mokerslag

Na rust bleef het spelbeeld onveranderd. Beide teams kozen voor de "lange halen snel thuis"-tactiek – een ode aan kick & rush, de oeroude Engelse voetbalstijl.

De kansen? Spaarzaam. De doelpogingen? Vaker op het hek dan op de lat. Toch kreeg Den Bommel een prima kans na goed doorzetten van Wesley Bakker, die de bal in de diepte meegaf aan Jordy Frank. Die legde ‘m breed op Daniek de Roon, maar die kon de bal nét niet lekker meenemen.

En dan... de 78e minuut. Wéér een onnodige overtreding net buiten de zestien. Dit keer geen flipperkast, maar een loeiharde vrije trap die als een raket op doel werd afgevuurd. Keeper Sander van Reijn zat er nog aan, maar de kracht was te groot: 2-0.

Een tulband, een Nijhuis-fluit en een (bijna) wonderloze slotfase

De scheidsrechter van dienst, de heer Elibol, is een liefhebber van Bas Nijhuis die duidelijk zijn boek had verslonden. Laten doorspelen was het devies, en dat deed hij dan ook. Hardhandige duels? Doorgaan. Lichte overtredingen? Spelen maar. Zelfs wanneer Jesper van der Hoek bij een kopduel een bloedende hoofdwond opliep, bleef het fluitje stil. Een diepe scheur boven zijn oog werd ter plekke ingepakt met verband – Jesper voetbalde de rest van de wedstrijd als een ware Gennaro Gattuso met tulband door. Het beeld van de middag, dat alles samenvatte: veel inzet, nul beloning.

In de laatste tien minuten gooide Den Bommel alles naar voren in een opportunistische poging om alsnog een doelpunt te forceren. Tholense Boys werd teruggedrongen op eigen helft, maar kansen bleven uit. Er werd wel gestreden, maar de bal wilde gewoon niet het net in. En dus bleef het bij 2-0, een bittere pil in een wedstrijd die aan alle kanten frustrerend was.

Wat doen de concurrenten? Tja... ook dat nog

Alsof de nederlaag nog niet genoeg was, bleken ook de meeste andere uitslagen niet in het voordeel van Den Bommel uit te pakken:

• Zinkwegse Boys - VVC '68: 4 - 4
• Internos – WHS: 2 - 2
• DBGC – Jonge Spartaan: 0 - 3

Daarmee schuiven VVC '68 en Internos allebei een puntje dichterbij. Tholense Boys stijgt zelfs naar plek 10 en is ineens veilig. Den Bommel staat nu op de 12e plek, met evenveel punten als VVC '68 en slechts één punt voorsprong op Internos. De onderste vier ploegen staan binnen vier punten van elkaar. Je hoeft geen Guardiola te zijn om te zien: de druk neemt toe.

Nog drie allesbeslissende duels voor de boeg:

10 mei wordt cruciaal: een rechtstreeks duel met Internos, de ultieme zespuntenwedstrijd. Een verlies zou fataal kunnen zijn, een zege brengt lucht. Daarna wachten de kampioenskandidaat en een stugge tegenstander die nog altijd lastig te peilen is.

Conclusie: wel strijd, geen geluk – nog alles om voor te vechten

Het duel tegen Tholense Boys was misschien geen reclame voor het voetbal, maar wel een samenvatting van het seizoen: vechtlust, doorzettingsvermogen, maar net die kleine details die telkens de verkeerde kant op vallen. Een blessure hier, een gemiste kans daar, een vrije trap net te hard in de bovenhoek. Het is het verhaal van Den Bommel sinds de winterstop.

Maar hoop is er altijd. Want strijd leveren ze. En nog drie wedstrijden te gaan, met alles nog in eigen hand.

Kom 10 mei Den Bommel naar de overwinning schreeuwen want het seizoen is nog niet gespeeld!